[ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ – Το Κίνημα του Ενός]

11.96.91

Όταν όλα σου φανούν πως τελείωσαν
και δεν θέλεις να ελπίζεις σε κάτι, οτιδήποτε!

Κι οι πολλοί θ’αφεθούν πια στην ήττα τους,
περιμένοντας κάποιον άλλον να πράξει,

Είναι ώρα για μια κάποια Υπερκόσμια Δύναμη,
που θα κάνει μια Απαρέμφατη Δήλωση.

Μ’ένα στόμα, μια φωνή ξεχασμένη,
Μα το μήνυμα θα’ναι ξεκάθαρο,
Είναι ιδέα! Είναι σπίθα ανεξέλεγκτη,
Σ’ένα δάσος ξερό, σχεδόν έρημο
που καιρό αυτή τη σπίθα προσμένει.

Κι η φωτιά συναρπάζει τον άνεμο,
και αυτός ταξιδεύει τις σκέψεις σου
καίοντας πάλι καρδιές που ανάψανε
με μια ελπίδα που άξαφνα νοιώθεις

Είσαι ο Κούκος που έφερε «Άνοιξη»,
είσαι ο ένας που άλλαξες μόνος σου,
και η αρχή ήταν Τότε που έγινε,
που ο κούκος εβρήκε τους άλλους.

Ναι!  η ‘Ανοιξη είναι εδώ πια αδέλφια μου
είστε εσείς  η Φωτιά και ο Αέρας,
και η Σκέψη και ο Κούκος και η Άνοιξη,
Είναι όλοι, Εσύ, ο Καθένας

Κι αν Εσύ είσαι ο πρώτος που άρχισε, το τραγούδι ενός Κούκου, μια Μέρα

Μην αρνήσαι να δεις…Εσύ είσαι αυτός που περίμεναν..
Εσύ είσαι αυτός που ετόλμησε Πρώτος…

‘Ελα πια, πάρε τώρα τη θέση Μου
Είμαι εδώ που είσαι Εσύ, κι είναι η Ώρα

Άξαφνα όλα έχουν γίνει για χάρη μας
Κι όλα γίναν καινούργια με σένα.

Είσαι Εσύ, Είμαι Εγώ, Είμαστε Όλοι μας,
Κούκοι όμοιοι, αετοί στον αέρα.

Ονειρέψου για όλα ή για τίποτε
εσύ επέλεξες τι θα’σαι για μένα!

Όσο εσύ τραγουδάς το τραγούδι σου
δεν θα αντέξουν οι οι άλλοι να πούνε
πως και Εσύ κάποια μέρα δεν άντεξες να ακους αυτούς που σιωπούνε

γιατί η Άνοιξη θα’ναι πάντα η Απόδειξη!
Μην ψάχνεις Πώς….

Πάντα Κούκος θα ήσουν και θα´σαι!